daar zit ik dan, in the middle of nowhere!
Blijf op de hoogte en volg Tessa
01 November 2014 | Kenia, Kisumu
Daar ben ik weer, terug van weg geweest. We zijn al twee weken aan het werk in Rangala, een klein dorpje in de bush bush, ongeveer 2 uur rijden vanuit Kisumu. Omdat daar slecht internet is kan ik helaas niet vaak een blog schrijven. Gelukkig zitten we dit weekend in Kisumu, dus hier is die dan!
Even terug naar de Masai Mara, het is al een tijdje geleden maar kan het me nog herinneren als de dag van gisteren. Wat was die ontzettend mooi! We hebben verschillende game-drives gedaan en sliepen in een super deluxe hotel. Wat was dat genieten, na een periode van ups en downs. Helaas hadden we de bigfive niet compleet, dat is natuurlijk toch wel een doel als je daarheen gaat. Maar dat wil niet zeggen dat de safari niet prachtig was. We hebben geweldig mooie beesten gezien, ik zal de hoogte punten even noemen. Een leeuw op 5 meter afstand, wat hebben die gave manen zeg! Een cheetah met 4 jonkies, so cute! Leeuwen die net een prooi hadden gevangen en er om de beurt van mochten eten. Olifanten met kleintjes op 3 meter afstand, wat een joekels! Een groep leeuwen, met kleintjes in de groep. Verschillende grote kuddes van zebra’s, gnoes en buffels. En als klap op de vuurpijl, net een uur voordat we het park uitreden, de neushoorn! Natuurlijk nog veel meer dieren, maar wil jullie natuurlijk niet te jaloers maken.. of is dat al gelukt? Ook zijn we nog op bezoek geweest bij een Masai stam. Hier werden we ontvangen met zang en dans, we hebben de hutjes bekeken en waar ze de koeien hebben staan. Meer is hier namelijk niet. Erg interessant om te zien hoe deze mensen leven.
Op 19 oktober was het dan zover, op naar Rangala. We vertrokken met 3 meiden, Xanne hadden we ondertussen al uitgezwaaid (Het gaat je goed meid!). Eenmaal in Rangala aangekomen viel het gelukkig heel erg mee. Ze hadden me vertelt dat er niets zou zijn, ik had het idee alsof ik in een gevangenis terecht zou komen. Na half 7/7 uur mag je daar ook niet meer naar buiten omdat het te gevaarlijk is. In het dorpje zelf zou ook niet veel zijn. Op zich klopt dit allemaal wel, maar gelukkig zag het terrein waar we slapen er goed uit. We werden vriendelijk ontvangen door de zuster. Het babyhome is in handen van nonnen. Het babyhome, de plaats waar ik stage loop, ligt op hetzelfde terrein. Na even rond gekeken te hebben en een superleuk ontvangst door de kinderen die op je af kwamen rennen kon ik met een goed gevoel starten. Ook was er natuurlijk een kindje wat er gelijk uitsprong, liefde op het eerste gezicht. Chantal dat is mijn vriendinnetje, ik hoef maar binnen te komen en ze begint te lachen.
De eerste dag was even wennen, ineens had je 10 baby’s van 3mdn t/m 15mdn. Als je deze moet wassen en de fles geven ben je nog wel even bezig. De andere verzorgers hebben daarna geen tijd meer om met de kinderen te spelen. Ze zijn ontzettend blij als wij er zijn en dit kunnen doen met de kinderen. De dagen erna waren een beetje hetzelfde. Met veel plezier werk ik het babyhome. Ik heb eindelijk mijn plekje gevonden!
Afgelopen week vertelde de zuster mij dat van 9/10 baby’s de moeder is overleden tijdens of net na de bevalling en van een kindje is de moeder gevlucht en het kind heeft achtergelaten in haar huis. Pfoef, wat slaat dat er in. Dat kun je je bij ons niet voorstellen.. Het babyhome is trouwens geen weeshuis, hier worden kinderen tot en met 4/5 jaar opgevangen daarna worden de ouders of eventueel andere familieleden opgespoord om het kind op te komen halen en er verder voor te zorgen. Die zondag toen we aangekomen waren, was er net een tweeling binnengekomen van pas 1 week oud, de kindjes zijn door hun oma vanuit Nairobi met de bus hier naar toe gebracht.. Het is dan ook niet gek dat het niet zo goed ging met de kinderen, gelukkig beginnen ze nu aan te sterken en zich te ontwikkelen. De kinderen krijgen hier ook genoeg medicatie, zelfs als ze niet weten wat het kindje heeft, krijgt het antibiotica. Verschillende kinderen hebben malaria en de meeste zijn HIV positief.
Zoals jullie lezen, heb ik al genoeg indrukwekkende dingen gezien en meegemaakt, maar wat ik het hier naar mijn zin! Dit weekend logeren we in Kisumu, terug in de stad is toch ook af en toe fijn.
Natuurlijk kan ik niet alles van de afgelopen 3 weken beschrijven, ik heb geprobeerd zoveel mogelijk samen te vatten. Het aftellen is begonnen, over een maandje ben ik alweer thuis. Nu nog even genieten van het toch wel geweldig mooie land en de lieve mensen. Want voor ik het weet zit ik alweer in de vlieger naar huis.
Even terug naar de Masai Mara, het is al een tijdje geleden maar kan het me nog herinneren als de dag van gisteren. Wat was die ontzettend mooi! We hebben verschillende game-drives gedaan en sliepen in een super deluxe hotel. Wat was dat genieten, na een periode van ups en downs. Helaas hadden we de bigfive niet compleet, dat is natuurlijk toch wel een doel als je daarheen gaat. Maar dat wil niet zeggen dat de safari niet prachtig was. We hebben geweldig mooie beesten gezien, ik zal de hoogte punten even noemen. Een leeuw op 5 meter afstand, wat hebben die gave manen zeg! Een cheetah met 4 jonkies, so cute! Leeuwen die net een prooi hadden gevangen en er om de beurt van mochten eten. Olifanten met kleintjes op 3 meter afstand, wat een joekels! Een groep leeuwen, met kleintjes in de groep. Verschillende grote kuddes van zebra’s, gnoes en buffels. En als klap op de vuurpijl, net een uur voordat we het park uitreden, de neushoorn! Natuurlijk nog veel meer dieren, maar wil jullie natuurlijk niet te jaloers maken.. of is dat al gelukt? Ook zijn we nog op bezoek geweest bij een Masai stam. Hier werden we ontvangen met zang en dans, we hebben de hutjes bekeken en waar ze de koeien hebben staan. Meer is hier namelijk niet. Erg interessant om te zien hoe deze mensen leven.
Op 19 oktober was het dan zover, op naar Rangala. We vertrokken met 3 meiden, Xanne hadden we ondertussen al uitgezwaaid (Het gaat je goed meid!). Eenmaal in Rangala aangekomen viel het gelukkig heel erg mee. Ze hadden me vertelt dat er niets zou zijn, ik had het idee alsof ik in een gevangenis terecht zou komen. Na half 7/7 uur mag je daar ook niet meer naar buiten omdat het te gevaarlijk is. In het dorpje zelf zou ook niet veel zijn. Op zich klopt dit allemaal wel, maar gelukkig zag het terrein waar we slapen er goed uit. We werden vriendelijk ontvangen door de zuster. Het babyhome is in handen van nonnen. Het babyhome, de plaats waar ik stage loop, ligt op hetzelfde terrein. Na even rond gekeken te hebben en een superleuk ontvangst door de kinderen die op je af kwamen rennen kon ik met een goed gevoel starten. Ook was er natuurlijk een kindje wat er gelijk uitsprong, liefde op het eerste gezicht. Chantal dat is mijn vriendinnetje, ik hoef maar binnen te komen en ze begint te lachen.
De eerste dag was even wennen, ineens had je 10 baby’s van 3mdn t/m 15mdn. Als je deze moet wassen en de fles geven ben je nog wel even bezig. De andere verzorgers hebben daarna geen tijd meer om met de kinderen te spelen. Ze zijn ontzettend blij als wij er zijn en dit kunnen doen met de kinderen. De dagen erna waren een beetje hetzelfde. Met veel plezier werk ik het babyhome. Ik heb eindelijk mijn plekje gevonden!
Afgelopen week vertelde de zuster mij dat van 9/10 baby’s de moeder is overleden tijdens of net na de bevalling en van een kindje is de moeder gevlucht en het kind heeft achtergelaten in haar huis. Pfoef, wat slaat dat er in. Dat kun je je bij ons niet voorstellen.. Het babyhome is trouwens geen weeshuis, hier worden kinderen tot en met 4/5 jaar opgevangen daarna worden de ouders of eventueel andere familieleden opgespoord om het kind op te komen halen en er verder voor te zorgen. Die zondag toen we aangekomen waren, was er net een tweeling binnengekomen van pas 1 week oud, de kindjes zijn door hun oma vanuit Nairobi met de bus hier naar toe gebracht.. Het is dan ook niet gek dat het niet zo goed ging met de kinderen, gelukkig beginnen ze nu aan te sterken en zich te ontwikkelen. De kinderen krijgen hier ook genoeg medicatie, zelfs als ze niet weten wat het kindje heeft, krijgt het antibiotica. Verschillende kinderen hebben malaria en de meeste zijn HIV positief.
Zoals jullie lezen, heb ik al genoeg indrukwekkende dingen gezien en meegemaakt, maar wat ik het hier naar mijn zin! Dit weekend logeren we in Kisumu, terug in de stad is toch ook af en toe fijn.
Natuurlijk kan ik niet alles van de afgelopen 3 weken beschrijven, ik heb geprobeerd zoveel mogelijk samen te vatten. Het aftellen is begonnen, over een maandje ben ik alweer thuis. Nu nog even genieten van het toch wel geweldig mooie land en de lieve mensen. Want voor ik het weet zit ik alweer in de vlieger naar huis.
-
01 November 2014 - 07:28
Hannie:
Wat geweldig dat je je in het babyhome zo op je plek voelt. En dat je na de moeilijke eerste periode nu echt kunt genieten van wat je meemaakt en van wat je kan betekenen in kleine dingen. Want dat gun ik je van harte. Maar ook voor ons is het aftellen begonnen. Ik verheug me al op het moment waarop jullie uit hrt vliegtuig stappen. En op je verhalen. En op de fotoos. Maar eerst nog vier weken zoveel mogelijk ervaringen opdoen en genieten!!
Groetjes
Mam -
01 November 2014 - 11:41
Lilian:
He mup, ik kan het niet beter zeggen dan je moeder en ik kan ook niet wachten, dus geniet maar dubbel voor ons allemaal, liefs Lilian -
01 November 2014 - 13:29
Carla 1nov.:
Hallo Tessa , vele groetjes uit het zonnige grathem. Wat fijn dat je zo aan het genieten bent.maar ik denk toch dat als je weer in Nederland bent een andere studie moet gaan volgen namelijk kinderopvang , we hebben dat dadelijk hard nodig. Wat een verrassing , een tweeling. Heb toch even moeten wennen aan die gedachte. En die keano gaat iedere dag vooruit, wat die al allemaal zegt. Zien je heel graag terug komen, als ik je blog lees gaan de traantjes over mijn wangen. Heel veel liefs . -
02 November 2014 - 22:16
Mien Lupsen :
Hoi Tessa,
Heel fijn om te lezen dat je het naar je zin hebt,nog maar een paar weekjes en inderdaad het aftellen is al begonnen.wij wensen je nog een hele fijne tijd in Kenia toe. Dat je nog veel ervaring op mag doen en kunt genieten van alles wat je nog meemaakt.Heel veel liefs xxx groetjes J&M -
03 November 2014 - 15:01
Peter:
Ha Tessa,
hoe langer je daar bent, hoe beter je het naar de zin krijgt (zou ik bijna denken). Die laatste paar weken gaan ook wel voorbij ....en misschien wel snel ook. Ga dus nog even nadrukkelijk genieten van je werk en de hele omgeving.
Met kerstmis mag je hier "jambo bwana" komen zingen. Wie weet ligt er dan wel sneeuw.
Hoi -
03 November 2014 - 22:31
Vera:
Hoi Tessa,
Ik had je blog al een tijdje gemist en dacht dat je het zo naar je zin had dat je geen tijd had om te schrijven. Uit je verhaal is duidelijk te merken dat je nu echt geniet, niet alleen van je werk, maar werkelijk van alles. Geweldig dat het zo goed met je gaat. Geniet de komende weken er nog van; de tijd gaat zo snel en voor je het weet ben je alweer terug in Grathem waar het normale leven weer begint.
Groetjes en de komende weken een fijne werkvakantie,
Vera
-
05 November 2014 - 14:43
Marian:
Ha Tessa,
Fijn om te lezen dat je 't zo naar je zin hebt.
Je zit dus nu helemaal op je plaats,; super!!
Nog eventjes en dan weer terug naar ons koude kikkerlandje.
De herfst is nu echt begonnen bij ons. De bomen beginnen al kaal te worden en 's avonds is het weer vroeg donker.
De discussie over "Piet" gaat vrolijk verder en Sint Maarten is ook al weer onderweg.
De vlgd week dinsdag," ontploft " het Vrijthof. Dit gaat ook zonder jou lukken. Zing voor de kiendjes daar maar, de voor ons, bekende sjlagers. Kom je vast een beetje in de mood.
Nog eventjes, genieten in Kenia, van de cultuur, de mensen etc. Enne... daarna terug naar het vertrouwde Grathem. Kunnen van je verhalen genieten.
Tot snel, groetjes uit Heel.
Haot dich!!!
Marian -
07 November 2014 - 10:08
Lia Dierx:
Ha Tessa,
Fijn dat je het naar je zin hebt en zoveel meemaakt.
Wat een ervaring!!
Geniet er nog even van, want voor je het weet ben je weer in ons koude kikkerlandje.
Wens je nog enkele hele fijne weken daar.
Pas goed op jezelf,
Groetjes Lia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
